🎄 Szanowni Klienci i Przyjaciele! 🎄

W pierwszym roku funkcjonowania świadczenia wspierającego jako finansowej pomocy dla osób z niepełnosprawnością mieliśmy zaszczyt wspierać setki potrzebujących. Teraz nadszedł czas na chwilę wytchnienia.

☃️   Zespół naszej kancelarii regeneruje siły i korzysta z przerwy świąteczno-noworocznej. Wrócimy do Państwa pełni energii 7 stycznia 2025 roku. Prosimy o kontakt po tej dacie.

Życzymy Państwu spokojnych Świąt i szczęśliwego Nowego Roku!

Zespół Lexago

Copyright 2023. Wszelkie prawa zastrzeżone. 

PRZECZYTAJ NAJNOWSZE

W dniu 9 stycznia 2025 r. Sąd Rejonowy w O., IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych, rozstrzygnął sprawę T.P. przeciwko Wojewódzkiemu Zespołowi do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w Województwie (…). Spór dotyczył poziomu potrzebnego wsparcia (wyrażonego w punktach), jaki powinien być przyznany osobie z niepełnosprawnością wzrokową.

Istota sporu - ustalenie właściwej potrzeby wsparcia wyrażonej w punktach
 

T.P. zakwestionowała decyzję wojewódzkiego zespołu, który przyznał jej 65 punktów w skali 0–100 określającej poziom potrzebnego wsparcia. Zdaniem skarżącej było to za mało w stosunku do codziennych trudności wynikających z jej niepełnosprawności (niewidzenia obuocznego) oraz konieczności uzyskania pomocy przy wielu czynnościach życia codziennego. T.P. domagała się podwyższenia oceny do 99,22 punktu, argumentując, że bez wsparcia innej osoby nie jest w stanie w pełni samodzielnie funkcjonować w obszarach takich jak poruszanie się, pielęgnacja, czynności domowe czy kontakty społeczne.
 

Organ administracyjny (Wojewódzki Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności) stał na stanowisku, że uzgodniona wcześniej punktacja (65 pkt) należycie uwzględniała stopień faktycznej niesamodzielności odwołującej.

Kluczowe ustalenia sądu o poziomie potrzeby wsparcia
 

Sąd, po wysłuchaniu T.P. na rozprawie i przeanalizowaniu dokumentacji medycznej, ocenił szczegółowo każdą z codziennych czynności, które są istotne dla osoby z niepełnosprawnością. Wśród nich znalazły się takie kategorie, jak:
    •    Poruszanie się w znanym i nieznanym środowisku
    •    Korzystanie z komunikacji i środków transportu
    •    Obsługa urządzeń informacyjno-komunikacyjnych
    •    Mycie i pielęgnacja ciała
    •    Ubieranie się, jedzenie i picie
    •    Załatwianie spraw urzędowych
    •    Nawiązywanie kontaktów z innymi osobami
    •    Robienie zakupów i przygotowywanie posiłków
    •    Organizacja czasu wolnego
 

Przy każdej z nich sąd określał, w jakim stopniu T.P. jest w stanie wykonywać daną czynność samodzielnie, a w jakim potrzebuje pomocy innej osoby. Zwrócił uwagę, że brak lub ograniczone postrzeganie wzrokowe może wymagać różnych form pomocy – od częściowego wsparcia czy asysty w codziennych czynnościach, aż po konieczność współdziałania z drugą osobą poza miejscem zamieszkania (np. w obcym otoczeniu czy w urzędach).

Wyrok sądu ustalający poziom potrzeby wsparcia
 

W rezultacie sąd zmienił zaskarżoną decyzję i podwyższył łączną wartość punktów z 65 do 74,82. Oznacza to, że T.P. ma prawo do uznania wyższego niż poprzednio poziomu wsparcia. Jednocześnie sąd nie przyznał jej aż tylu punktów, ile żądała (czyli 99,22). Zdaniem sądu, część codziennych czynności T.P. potrafi wykonywać z mniejszą pomocą, niż to wynikało z jej wniosku.
 

W wyroku znalazło się szczegółowe wyliczenie liczby punktów przyznanych za każdą z 32 kategorii czynności. Przykładowo, w zakresie „nawiązywania kontaktów” T.P. otrzymała 1,8 pkt (w skali 0–4), natomiast w kategoriach takich jak „korzystanie z urządzeń i technologii informacyjno-komunikacyjnych” czy „kupowanie artykułów codziennej potrzeby” – 3,96 pkt, co świadczy o potrzebie intensywnego wsparcia w tych właśnie sferach.
 

Ponadto sąd zasądził na rzecz T.P. kwotę 2250 zł od Wojewódzkiego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności, tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Znaczenie wyroku — nabycie uprawienia do świadczenia wspierającego.
 

Orzeczenie to pokazuje, jak istotne jest indywidualne podejście do potrzeb osób z niepełnosprawnością oraz uwzględnienie wielu czynników w codziennym funkcjonowaniu. Podwyższenie punktacji na poziomie ustawowym przekłada się na realną pomoc i dostęp do szerszego wsparcia. Jednocześnie sąd precyzyjnie wykazał, że żądana przez T.P. maksymalna punktacja nie była w pełni uzasadniona, ponieważ część czynności potrafi wykonywać z ograniczoną pomocą lub samodzielnie. Nie zmienia to jednak faktu, że T.P. w myśl pierwotnej decyzji WZON nie miała prawa do świadczenia wspierającego. Podjęła jednak aktywne działania, dzięki którym uzyskała prawo do świadczenia wspierającego w wysokości 60% renty socjalnej.

Nie jesteś sam — uzyskaj pomoc.
 

Sprawy dotyczące ustalania poziomu wsparcia dla osób niepełnosprawnych mogą być skomplikowane i często wymagają wnikliwej analizy dokumentacji oraz przedstawienia argumentów w sposób najbardziej korzystny dla osoby zainteresowanej. Jeżeli uważasz, że Twoje dotychczasowe orzeczenie jest nieadekwatne albo poziom punktacji został ustalony za nisko, warto rozważyć odwołanie od decyzji. Sąd w przywołanym wyroku pokazał, że rzetelne przedstawienie sytuacji życiowej i zdrowotnej może prowadzić do zmiany decyzji organu i podwyższenia liczby przyznanych punktów.

Jeśli potrzebujesz pomocy w przeprowadzeniu procedury odwoławczej – od złożenia odwołania, przez przygotowanie koniecznej dokumentacji, aż po reprezentację przed sądem – skontaktuj się z nami. Nasz zespół chętnie przeanalizuje Twoją sprawę i wspólnie wypracujemy najlepsze możliwe rozwiązanie.

źródło: Sygnatura akt IV U 551/24 - Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych