Copyright 2023. Wszelkie prawa zastrzeżone. 

PRZEJDŹ DO INNYCH ARTYKUŁÓW

Projekt ustawy o świadczeniu wspierającym, począwszy od jego wstępnej fazy procedowania, wywołał  liczne obawy wśród różnych środowisk osób z niepełnosprawnościami i ich rodzin. Projekt, zamiast spełnić oczekiwania co do poprawy ich sytuacji, wydaje się budzić nawet obawy o potencjalne pogorszenie. Przykładem tego jest wprowadzenie zmian w świadczeniu pielęgnacyjnym, które może pozbawić niektórych rodziców osób z niepełnosprawnościami istotnych środków do życia.

Zgodnie z uchwaloną 7 lipca 2023 roku Ustawą o świadczeniu wspierającym osoba z niepełnosprawnością po ukończeniu 18 roku życia, posiadająca decyzję określającą poziom potrzebnego wsparcia, o wartości od 70 do 100 punktów, ma prawo do świadczenia wspierającego (jego wysokość zależy od liczby punktów). W takiej sytuacji rodzic lub osoba bliska nie może otrzymać świadczenia pielęgnacyjnego, chyba że ma on prawo do tego na mocy wcześniejszych przepisów.

Wysoki próg punktowy, który uprawnia do świadczenia wspierającego, budzi uzasadnione zaniepokojenie, ponieważ istnieje ryzyko, że znaczna liczba osób z niepełnosprawnością zostanie z niego wyłączona, nawet jeśli ich niepełnosprawność jest znaczna.

Pierwotnie zaproponowana skala BVD do oceny funkcjonalnej osoby z niepełnosprawnością również budzi obawy. Skupiała się głównie na aspektach związanych z niepełnosprawnościami ruchowymi, pomijając inne rodzaje niepełnosprawności i ich wpływ na codzienne funkcjonowanie. Ta skala, kluczowa dla określenia poziomu potrzebnego wsparcia i ustalenia wysokości świadczenia, ostatecznie nie znalazła się w Ustawie, lecz ma być zawarta w rozporządzeniu. Brakuje także opisania kryteriów, które miałyby wpływ na to narzędzie diagnostyczne oraz które obszary związane z niepełnosprawnością powinny podlegać ocenie.

Istotne jest, że taki ważny projekt nie podlega rzeczywistym konsultacjom społecznym. W związku z powyższym oraz w trosce o dobro ogółu głos ogólnego środowiska osób z niepełnosprawnościami reprezentowany na przykład przez ruch Godność i Wsparcie Drogą i Nadzieją, postuluje, aby rozporządzenie dotyczące narzędzia diagnostycznego do oceny funkcjonalnej osoby z niepełnosprawnością – kluczowego elementu określającego potrzebę wsparcia – było przedmiotem otwartych konsultacji społecznych. 

Więcej znajdziesz na stronie ruchu Godność i Wsparcie Drogą i Nadzieją,