Copyright 2023. Wszelkie prawa zastrzeżone. 

PRZEJDŹ DO INNYCH ARTYKUŁÓW

W piątek 7 lipca 2023 r., podczas drugiego dnia 78. posiedzenia Sejmu, odrzucono  37 poprawek zgłoszonych przez Senat, w tym kluczową dla strony społecznej, czyli zakładającej obniżenie progu punktowego przy ustalaniu poziomu potrzeby wsparcia. Sejm przyjął 39 poprawek, które miały w zdecydowanej większości charakter redakcyjny i doprecyzowujący.
 

Jakie poprawki odrzucił sejm?
 

Posłowie nie zaakceptowali poprawek senatorów do ustawy o świadczeniu wspierającym. Niestety, bowiem poprawki senatorów wprowadzały dużo korzystniejsze rozwiązania dla osób niepełnosprawnych.  
 

Sejm odrzucił zaproponowane  dodatkowe czynniki, które miałby być brane pod uwagę przy ustalaniu prawa do świadczenia wspierającego. Odrzucona poprawka miała na celu uwzględnienie czynników bólu i dyskomfortu w określonych czynnościach przy ustalaniu potrzeby wsparcia. Zgodnie z ustawą, szczegółowe narzędzie do ustalania potrzeby wsparcia zostanie określone w oddzielnym rozporządzeniu. 

Również nie została nie została przyjęta propozycja senatu, aby obniżyć próg punktów z 70 do 50 punktów przy ustalaniu poziomu potrzeby wsparcia, co wpłynęłoby na wysokość świadczenia wspierającego.

Inną propozycją było zwiększenie wartości procentowych renty socjalnej. Senatorowie starali się również, aby prawo do świadczenia otrzymali ludzie przebywający w placówkach takich jak dom pomocy społecznej, rodziny zastępcze lub innych placówkach zapewniających całodobową opiekę, jednak wypłata świadczenia byłaby wstrzymana podczas pobytu w tych placówkach.

Senatorowie poparli również prośby społeczności, aby uwzględnić dodatkowe czynniki, takie jak czas czy poziom bólu i dyskomfortu, podczas ustalania poziomu potrzeby wsparcia.

Kolejna istotna poprawka, która znalazła się w propozycjach senackich, dotyczyła nieuwzględniania świadczenia w dochodzie przy ustalaniu wysokości odpłatności za usługi opiekuńcze lub specjalistyczne usługi opiekuńcze. Niestety, żadna z tych sugerowanych przez Senat poprawek nie zdobyła poparcia wśród posłów.

Sejm odrzucił również poprawki dotyczące przepisów niezwiązanych z zakresem omawianej ustawy, takich jak mały ZUS plus. Wcześniej, w trakcie prac sejmowych, do ustawy wprowadzono zmiany, które przedłużyły o dodatkowe 12 miesięcy możliwość skorzystania z obniżonej składki ZUS według zasad małego ZUS plus. Będą mogli z tego skorzystać pracodawcy, którzy odprowadzali składki ZUS na tych zasadach przez co najmniej jeden miesiąc w 2023 roku. Wprowadzenie do ustawy o świadczeniu wspierającym zapisów dotyczących “małego zusu” jest zupełnie niezwiązane ze świadczeniem wspierającym czy ustaleniem poziomu potrzeby wsparcia. Jest do “wrzutka” do ustawy, która mogła znaleźć się w osobnym akcie prawnym bądź w innej dowolnej ustawie.

Świadczenie wspierające.
 

Świadczenie wspierające ma na celu bezpośrednie wsparcie dorosłych osób z niepełnosprawnościami i jego wysokość jest związana z wymiarem renty socjalnej. O wysokości świadczenia decydują różne czynniki, takie jak zdolność do samodzielnego wykonywania codziennych czynności, zadania czy wiek danej osoby (określane punktowo).

Zgodnie z ustawą, kwota świadczenia wspierającego będzie powiązana z wysokością renty socjalnej, która obecnie wynosi 1588,44 zł brutto miesięcznie.

Świadczenie wspierające przysługuje osobom od ukończenia 18. roku życia.

Wysokość świadczenia wspierającego będzie się różnić w zależności od poziomu potrzeby wsparcia i wynosić od 40% do 220% renty socjalnej. Decyzje dotyczące poziomu potrzeby wsparcia będą podejmowane przez wojewódzkie zespoły ds. orzekania o niepełnosprawności na wniosek osób niepełnosprawnych.

Świadczenie wspierające będzie wypłacane miesięcznie w wysokości od 40% do 220% renty socjalnej, w zależności od ustalonego poziomu potrzeby wsparcia. I tak:

• poziom od 95 do 100 punktów będzie odpowiadał 220% renty socjalnej,
• poziom od 90 do 94 punktów - 180% renty socjalnej,
• od 85 do 89 punktów - 120% renty socjalnej,
• od 80 do 84 punktów - 80% renty socjalnej,
• od 75 do 79 punktów - 60% renty socjalnej,
• od 70 do 74 punktów - 40% renty socjalnej.
   

Ustalenie potrzeby wsparcia.

Przy ustalaniu potrzeby wsparcia będą brane pod uwagę różne czynniki, takie jak zdolność do samodzielnego wykonywania codziennych czynności, zadań związanych z codziennym funkcjonowaniem oraz wiek osoby.  
 

Kolejna przyjęta poprawka precyzuje, jakim celom ma służyć kwestionariusz samooceny trudności w zakresie wykonywania określonych czynności przez osobę ubiegającą się o świadczenie wspierające.

Poza tym wzór kwestionariusza i wniosku o wydanie decyzji ustalającej poziom potrzeby wsparcia będą określone w powszechnie obowiązującym akcie prawnym, np. w rozporządzeniu, a nie w Biuletynie Informacji Publicznej, jak wcześniej proponowało ministerstwo.

Poziom potrzeby wsparcia będzie ustalany na podstawie obserwacji, wywiadu bezpośredniego oraz oceny funkcjonowania osoby ubiegającej się o wsparcie.

Wypłatę świadczenia wspierającego będzie realizował Zakład Ubezpieczeń Społecznych. Zgodnie z ustawą, wniosek o ustalenie prawa do świadczenia należy złożyć nie wcześniej niż w miesiącu, w którym decyzja ustalająca poziom potrzeby wsparcia stanie się ostateczna. Wnioski do ZUS składane są wyłącznie w formie elektronicznej. 

Jeśli osoba z niepełnosprawnością złoży wniosek w ciągu trzech miesięcy od ukończenia 18. roku życia, prawo do świadczenia wspierającego zostanie ustalone od miesiąca osiągnięcia pełnoletniości.

Ponadto zgodnie z ustawą, świadczenie pielęgnacyjne będzie przysługiwać na każde uprawnione dziecko z niepełnosprawnością w rodzinie, a nie tylko na jedno. Opiekun pobierający świadczenie pielęgnacyjne będzie również miał możliwość dorabiania bez ograniczeń.

Teraz ustawa o świadczeniu wspierającym czeka na podpis prezydenta Andrzeja Dudy.

Sprawozdanie Komisji Polityki Społecznej i Rodziny o uchwale Senatu w sprawie ustawy o świadczeniu wspierającym znajdziesz TUTAJ